Ο αιρετικός…
Το ποσοστό των Ελλήνων που διαθέτουν ασφαλιστική συνείδηση έναντι πυρκαγιών και φυσικών καταστροφών είναι μικρό. Η ασφαλιστική παραγωγή που αφορά σε ασφαλιστήρια για πυρκαγιές-φυσικές καταστροφές –σύμφωνα με την ΕΑΕΕ– μπορεί να έμεινε σχεδόν αμετάβλητη τα δέκα δύσκολα χρόνια των μνημονίων (2007-2017), ήτοι 17% επί του συνόλου των ασφαλίστρων, ωστόσο δεν μαρτυρά την βελτίωση της ασφαλιστικής συνείδησης στη χώρα.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, στην Ελλάδα, οι ασφαλισμένες κατοικίες ανέρχονται σε ποσοστό περίπου 15% του συνόλου των κατοικιών, μαρτυρώντας το έλλειμμα κουλτούρας των Ελλήνων συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Η ανείπωτη τραγωδία που έπληξε την Κινέτα, την Ραφήνα, το Μάτι, το Νέο Βουτζά και την Καλλιτεχνούπολη καταδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο πως τόσο το κράτος όσο και οι ίδιοι οι πολίτες δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν οικονομικά από τέτοιου είδους καταστροφές.
Οι αριθμοί μέχρι τώρα δείχνουν ότι 2.500 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε Βουτζά, Νέα Μάκρη, Μάτι και Ραφήνα και άλλα 4.000 σπίτια έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Λίγοι από τους πληγέντες με κατοικίες, επιχειρήσεις και αυτοκίνητα θα αποζημιωθούν από κάποια ασφαλιστική εταιρία, γιατί οι περισσότεροι είναι ανασφάλιστοι από τέτοιους κινδύνους.
Αυτό πρακτικά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι εκ των πολιτών για να αποκαταστήσουν τις ζημιές θα πρέπει να έχουν δικά τους χρήματα είτε να δανειστούν είτε να περιμένουν την κρατική ενίσχυση αν αυτή υπάρξει και σε ποιο βαθμό. Αν όμως είχαν ασφαλιστεί θα είχαν σχετικά αποζημιωθεί σε σύντομο χρόνο και θα μπορούσαν με αυτές τις αποζημιώσεις να κινηθούν ταχύτερα ως προς την αποκατάσταση των ζημιών. Παράδειγμα η Εθνική Ασφαλιστική που ανακοίνωσε την καταβολή τάχιστα των πρώτων αποζημιώσεων σε πελάτες της.
Το κράτος με αφορμή τις πληγές που έφεραν οι καταστροφικές πυρκαγιές οφείλει να αγκαλιάσει τα αιτήματα του ασφαλιστικού κλάδου, να κατευθυνθεί προς την θέσπιση της υποχρεωτικής ασφάλισης κατοικιών, συμβάλλοντας στην σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για την ασφάλιση από φυσικές καταστροφές, καθώς η αναγκαιότητα για εμπέδωση της ασφαλιστικής κουλτούρας και συνείδησης των πολιτών στην Ελλάδα καθίσταται πλέον πιο επιτακτική από ποτέ.
